Luister dan

Welkom in de wondere wereld van de muziek met deze week aandacht voor de wondere wereld van Robb Flynn. Meneer heeft er weer een nieuwe uitgeknald met Machine Head, een paar jaar na de rauzende terugkom-nieuwe-bezetting-plaat Of Kingdom and Crown. Het beest heet Unatøned met hinderlijke Bløf-ø en het is weer sneller, harder en rammender. Aan de rand van hetzelfde spectrum maar met meer glitter en glamour is er een nieuwe Ghost, de megaband uit Zweden met die rare pakkies, waar u de t-shirtjes mogelijk wel van kent. Binnenkort te zien in Amsterdam ook. En dan is er ook nog eens een nieuwe Stereophonics, de kleine grote jongens uit Wales, vroeger best wel gruwelijk (Performance and Cocktails, Just Enough Education to Perform, enz.), maar tegenwoordig toch een beetje de Willem II van de rockmuziek. Succes ermee!

Nieuwe muziek, uitgezocht voor u

Wakker worden knuppels, er is een nieuwe Machine Head. Is Machine Head nog wel Machine Head als je de bezetting vergelijkt met die ten tijde van het aardverschuivende debuutalbum Burn My Eyes (1994) of zelfs ten tijde van het gruwelijke The Blackening (2007)? Neen, al wordt de band nog steeds gedragen door Robb Flynn, die lekker los mag gaan (van zichzelf) op de nieuwe plaat, die weer wat thrasier (is dat een woord?) is dan de meest recente meuk. Je krijgt twee minuten om diep adem te halen en dan mag je in volle vaart richting de eindstreep. Het beste zit weliswaar aan het begin (CHØKE ØN THE ASHES ØF YOUR MARTYR en BECØME THE FIRESTØRM); daarna mag je even tukken met wat van die zouteloze één minuut lange intermezzo-onheilsbrengers als mal tussengerecht, tot RØTTEN op Slipknotiaanse wijze (is dat een compliment?) de paddenstoel is in deze atoombom van waanzin. Makkers, dit album staat gewoon als een huisje op wielen. Voor iedereen die wat minder metal op z'n bord wil is er een nieuwe van Marcus King, het bluesrockfenomeen uit Greenville, South Carolina. De plaat Young Blood (op het label Easy Eye Sound, van Dan Auerbach van the Black Keys) is een meesterlijke combinatie van blues, southern rock, soul en scheurende gitaren, maar tijdens het draaien van zijn vorige (El Dorado) vroeg iemand aan ome Mosterd 'is dit nou Waylon?' en nu is ondergetekende voor eeuwig verneukt. Oordeel zelf & meer nieuwe muziek na de klik, waaronder het verschrikkelijke Muse!